Pre-Columbiaanse periode

De oudste sporen van menselijke aanwezigheid in Quito werden opgegraven door de Amerikaanse archeoloog Robert E. Bell in 1960, op de hellingen van de vulkaan Ilaló, gelegen tussen de oostelijke valleien van Los Chillos en Tumbaco. Hunter-verzamelaars lieten gereedschap van obsidiaans glas achter, gedateerd tot 8000 BC. Deze archeologische site, genaamd EI Inga, werd door Allen Graffham onder de aandacht van Robert Bell gebracht. Graffham was werkzaam als geoloog in Ecuador en had zijn amateurbelangstelling voor archeologie. In 1956 maakte hij oppervlaktespiegels op het terrein. De ontdekking van projectielpunten, met name monsters met basale golven, stimuleerde zijn belangstelling en hij bracht verschillende bezoeken aan de locatie om oppervlaktematerialen te verzamelen. Graffham's eerdere interesse in de overblijfselen van Paleo-Indië en zijn ervaring met vroege manschappen in Kansas en Nebraska in de Centraal-vlakten van de Verenigde Staten hebben hem doen geloven dat de site een belangrijke ontdekking was.

Het tweede belangrijke vestige van de menselijke nederzetting is gevonden in de huidige wijk Cotocollao (1500 voor Christus), ten noordwesten van Quito. Het prehistorische dorp bedekte meer dan 26 hectare in een gebied dat door vele kreken is geïrrigeerd. In de buurt van de oude rechthoekige huizen zijn er begrafenissen met potten- en steenproducten. De bevolking van Cotocollao heeft obsidiaan geëxtraheerd en geëxporteerd naar het kustgebied.

Vroege koloniale priesters en historici schreven over het Quitu-volk en een Koninkrijk Quito. Volgens hun berichten kwam een ander volk, de Cara of de Schyris, uit de kust en nam het de regio voor 890 CE over. Op wat soms het Cara-Quitu-koninkrijk wordt genoemd, heersten ze tot de Inca het gebied in de 15e eeuw overnam. Kuitu-nakomelingen overleefden de stad zelfs na de Spaanse overwinning.

Maar tegen de 20ste eeuw twijfelden sommige vooraanstaande historici die meer academische studies begonnen, aan de verhalen van het Kuitu-Cara-koninkrijk. Er was weinig archeologisch bewijs gevonden van monumenten of artefacten. Ze begonnen te denken dat het een legendarisch verhaal was van pre-Hispanische man in de hooglanden.

In de vroege 21e eeuw waren er spectaculaire nieuwe vondsten van 20 meter diepe tombs in de buurt van Florida van Quito. In de periode tot 800 CE tonen zij de hoge kwaliteit van vakmanschap tussen de Koruitu en het uitgebreide en complexe karakter van hun geldriten aan. In 2010 opende het Museum van Florida om een aantal artefacten van de tomaten te bewaren en deze complexe cultuur uit te leggen.

Koloniale periode

Kunstwerk dat een ver beeld van de stad toont. Midden-18e eeuw.

Inca inheemse resistentie tegen de Spaanse kolonisatie zette zich in 1534 voort. De oprichter Diego de Almagro van Santiago de Quito (in de huidige Colta, nabij Riobamba) op 15 augustus 1534, op 28 augustus 1534 omgedoopt tot San Francisco de Quito. Later werd de stad op 6 december 1534 op haar huidige locatie opnieuw opgesloten door 204 kolonisten onder leiding van Sebastián de Benalcázar, die leider Rumiñahui gevangen nam en daarmee een einde maakte aan alle georganiseerde weerstand. Rumiñahui werd op 10 januari 1535 geëxecuteerd.

Op 28 maart 1541 werd Quito uitgeroepen tot stad en op 23 februari 1556 kreeg het de titel Muy Noble y Muy Leal Ciudad de San Francisco de Quito ("Zeer noble and Loyal City of San Francisco of Quito"), waarmee de volgende fase van stedelijke ontwikkeling werd ingeluid. In 1563 werd Quito de zetel van een Real Audiencia (district van de Spaanse overheid). Het werd tot 1717 geclassificeerd als onderdeel van de Viceroyaliteit van Peru, waarna de Audiencia deel uitmaakte van de nieuwe Viceroyaliteit van Nueva Granada. Onder beide slachtoffers werd het district bestuurd vanuit Quito (zie Real Audiencia de Quito).

Kaart van de stad Quito van 1805. Made door Juan Pío Montúfar, 2e Marquis van Selva Alegre en voorzitter van de Junta Soberana de Quito van 1809.

Quito van Rafael Salas. Schilderen uit de 19e eeuw

De Spanjaarden hebben het katholicisme van de Romeinen in Quito gevestigd. De eerste kerk (El Belén) werd gebouwd voordat de stad officieel werd opgericht. In januari 1535 werd het San Francisco Convent gebouwd, de eerste van ongeveer 20 kerken en conventen die tijdens de koloniale periode werden gebouwd. De Spanjaarden bekeerde de inheemse bevolking tot het christendom en gebruikten ze als bouwvakkers.

In 1743, na bijna 210 jaar Spaanse kolonisatie, was Quito een stad met ongeveer 10.000 inwoners. Op 10 augustus 1809 werd in Quito een beweging gestart om de Spaanse onafhankelijkheid te winnen. Op die datum werd een regeringsprogramma opgesteld, waarin Juan Pío Montúfar werd benoemd tot president en prominente prominente personen in andere regeringsfuncties.

Maar deze eerste beweging werd verslagen op 2 augustus 1810, toen koloniale troepen uit Lima, Peru kwamen en de leiders van de opstand en ongeveer 200 andere kolonisten doodden. Op 24 mei 1822 is een reeks conflicten losgebarsten, toen Antonio José de Sucre, onder het bevel van Simón Bolívar, troepen naar de slag bij Pichincha bracht op de hellingen van de vulkaan. Hun overwinning heeft de onafhankelijkheid van Quito en de omliggende gebieden gewonnen.

Republikein Ecuador

In 1833 werden leden van de vereniging van vrije inwoners van Quito door de regering vermoord nadat zij zich ertegen hadden samengespannen. Op 6 maart 1845 begon de marcistische revolutie. In 1875 werd de president van het land, Gabriel García Moreno, vermoord in Quito. Twee jaar later, in 1877, werd aartsbisschop José Ignacio Checa y Barba met gif vermoord tijdens de viering van de Mass in Quito.

In 1882 stegen de opstandelingen op tegen het regime van dictator Ignacio de Veintimilla. Dit heeft echter geen einde gemaakt aan het geweld dat in het hele land plaatsvond. Op 9 juli 1883 nam de liberale bevelhebber Eloy Alfaro deel aan de strijd tegen Guayaquil, en na verder conflict werd hij op 4 september 1895 president van Ecuador. Na zijn tweede ambtstermijn in 1911 verhuisde hij naar Europa. Hij keerde in 1912 terug naar Ecuador en probeerde zonder succes terug te keren naar de macht; Hij werd op 28 januari 1912 gearresteerd, in de gevangenis gegooid en vermoord door een menigte die de gevangenis bestormde. Zijn lichaam werd door de straten van Quito naar een stadspark gesleept, waar het verbrand werd.

In 1932 brak de oorlog van vier dagen uit. Dit was een burgeroorlog die volgde op de verkiezing van Neptalí Bonifaz en het daaropvolgende besef dat hij een Peruaans paspoort had. Op 12 februari 1949 heeft een realistische uitzending van H. G. De roman van Wells De Wereldoorlog leidde tot paniek in de hele stad en tot de dood van meer dan twintig mensen die omkwamen bij branden die door bommen waren aangericht.

21e eeuw

In 2011 bedroeg de bevolking van de stad 2.239.191 mensen. Sinds 2002 vernieuwt de stad haar historische centrum. Op 19 februari 2013 werd de oude luchthaven, gebouwd op het vullen van een lagune, gesloten voor het luchtverkeer. Het gebied is omgevormd tot het "Parque Bicentenario" (Parque Bicentenary Park). Op 20 februari 2013 werd de nieuwe luchthaven Mariscal Sucre International, 45 minuten van het centrum van Quito, opengesteld voor het luchtverkeer.

In 2003 en 2004 werden de buslijnen van de Metrobus (Ecovia) gebouwd, die de stad van het noorden naar het zuiden oversteken. Vele wegen en wegen werden uitgebreid en vergroot, werden depressieve passages gebouwd, en de wegen werden geometrisch geherstructureerd om de verkeersstroom te verhogen. Er wordt een nieuw subwegsysteem in aanbouw.

Mening van Quito van het Internationale Ruimtestation (het noorden staat links van de afbeelding). Quito zit op de oostelijke hellingen van de Pichincha Volcano, waarvan de krater zichtbaar is.

Quito ligt in de noordelijke hooglanden van Ecuador in het stroomgebied van de Guayllabamba. De stad is gebouwd op een groot plateau dat ligt op de oostflenzen van de vulkaan Pichincha. De vallei van de Guayllabamba, waar Quito ligt, wordt geflankeerd door vulkanen, waarvan sommige sneeuwkapotgemaakt zijn en op een duidelijke dag zichtbaar zijn vanuit de stad. Quito is de dichtstbijzijnde hoofdstad van de evenaar. De hoogte van Quito staat op 2.820 meter (9.250 voet).

Nearbyvulkanen

De dichtstbijzijnde vulkaan van Quito is Pichincha, die over de westelijke kant van de stad loopt. Quito is de enige hoofdstad die zo dicht bij een actieve vulkaan werd ontwikkeld. Pichincha vulcano heeft verschillende toppen, waaronder Ruku Pichincha op 4.700 meter boven zeeniveau en Guagua Pichincha op 4.794 meter (15.728 voet).

Pichincha is actief en wordt gecontroleerd door vulkanologen aan het Geofysisch instituut van de nationale polytechnische universiteit. De grootste uitbarsting deed zich voor in 1660, toen meer dan 25 centimeter as de stad bedekte. Er waren drie kleine uitbarstingen in de 19e eeuw. De laatste uitbarsting werd op 5 oktober 1999 geregistreerd, toen een paar pufjes rook werden gezien en er veel as op de stad werd gestort.

De activiteit in andere nabijgelegen vulkanen kan ook de stad beïnvloeden. In november 2002 brak de vulkaan Reventador de stad uit in fijne asdeeltjes, op een diepte van enkele centimeter.

De vulkanen op de centrale Cordillera (Royal Cordillera), ten oosten van Quito, rond de Guayllabamba-vallei, omvatten Cotopaxi, Sincholagua, Antisana en Cayambe. Enkele van de vulkanen van de westelijke Cordillera, ten westen van de Guayllabamba-vallei, zijn Illiniza, Atacazo en Pululahua (het gebied van de Geobotanische Reserve van de Pululahua).

Klimaat

Het zuidelijke deel van Quito heeft een subtropisch hooglandklimaat (Köppen klimaatclassificatie Cfb), terwijl het noordelijke deel een warm-zomer mediterraan klimaat heeft (Köppen klimaatclassificatie Csb). Vanwege de hoogte en locatie op de evenaar heeft Quito een vrij constant koel klimaat. De gemiddelde maximumtemperatuur in de namiddag is 21,4 °C (70,5 °F) en de gemiddelde minimumtemperatuur in de nacht is 9,8 °C (49,6 °F). De gemiddelde jaarlijkse temperatuur bedraagt 15,6 °C (60,1 °F). De stad heeft slechts twee seizoenen: droog en nat. Het droge seizoen, juni tot en met september (vier maanden), wordt de zomer genoemd; het natte seizoen, oktober tot en met mei (8 maanden), wordt winter genoemd. De jaarlijkse neerslag is, afhankelijk van de locatie, ongeveer 1000 mm (39 inch).

Door zijn hoogte ontvangt Quito een deel van de grootste zonnestraling ter wereld, waarbij het soms een UV-index van 24 bereikt tegen zondag.

Het feit dat Quito bijna op de evenaar ligt, betekent dat hogedruksystemen zeer zeldzaam zijn. De druk is stabiel, dus ook zeer lage-druksystemen zijn zeldzaam. Van 1 juli 2010 tot en met 30 juni 2011 was de laagste geregistreerde druk 998,2 hPa (29,48 inHg) en de hoogste 1,015,2 hPa (29,98 inHg). Ondanks het ontbreken van hoge druk kan Quito nog steeds een goed weer ervaren. Over het algemeen is de hoogste druk rond middernacht en de laagste in de middagmiddag.

Algemeen beeld van de stad vanuit El Panecillo.

Quito is verdeeld in drie gebieden, gescheiden door heuvels:

1. Centraal: de koloniale oude stad.
2. Zuidelijk: Het betreft voornamelijk een industrieel en arbeidsterrein.
3. Noorden: is de moderne Quito, met hoogstaande gebouwen, winkelcentra, het financiële district, en een mix van bovenste klassen, middenklasse en woonwijken van de arbeidersklasse.

Moderne gebouwen in Quito's groeiende financiële district.

Quito is de grootste stad in de bijdrage aan het nationale bbp en de hoogste in het inkomen per hoofd van de bevolking. Quito heeft het hoogste niveau van belastinginning in Ecuador, meer dan de nationale 57% per jaar 2009, momenteel de belangrijkste economische regio van het land, zoals de laatste "studie" van de Centrale Bank van Ecuador.

De belangrijkste industrieën in Quito zijn textiel, metalen en landbouw, met als belangrijkste exportgewassen koffie, suiker, cacao, rijst, bananen en palmolie.

Petroecuador, het grootste bedrijf in het land en een van de grootste in Latijns-Amerika, is gevestigd in Quito.

De vestigingsplaats en regionale kantoren van veel nationale en internationale financiële instellingen, oliemaatschappijen en internationale bedrijven zijn ook in Quito gevestigd, waardoor het een bedrijfscentrum van wereldklasse is.

In het rapport The World volgens GaWC, waarin de integratie van een stad in het netwerk van de wereldstad wordt gemeten, wordt Quito gerangschikt als een Beta-stad: een belangrijke metropool die een belangrijke rol speelt bij de aansluiting van zijn regio of staat op de wereldeconomie . [2]

Bestuur

Jorge Yunda Machado, burgemeester van Quito

Quito wordt bestuurd door een burgemeester en een 15 leden tellende gemeenteraad. De burgemeester wordt gekozen voor een periode van vijf jaar en kan worden herkozen. De positie verdubbelt ook als burgemeester van het Metropolitan District van Quito (het kanton). De huidige burgemeester is Jorge Yunda Machado.

Stadsparken

In Ecuador worden kantons onderverdeeld in parochieën, zogezegd omdat ze oorspronkelijk door de katholieke kerk werden gebruikt, maar met de secularisering en liberalisering van de Ecuadoraanse staat werden de politieke parochies afgesneden van de parochie die door de kerk werd gebruikt. Parkeerplaatsen worden stedelijk genoemd indien zij zich binnen de grenzen van de zetel (hoofdstad) van hun overeenkomstige kanton bevinden, en landelijk indien zij buiten deze grenzen vallen. Binnen Quito (de stad zelf) is de onderverdeling in stadsparken afhankelijk van de organisaties die deze parochieën gebruiken (bv. de gemeente, de verkiezingsrechtbanken, de postdienst, het Ecuadoraanse instituut voor statistiek). De verschillende soorten stadsparken zijn niet noodzakelijkerwijs cotermineus of hetzelfde aantal of dezelfde naam.

Vanaf 2008 verdeelde de gemeente Quito de stad in 32 stadsparken. Deze parochieën, die door de gemeente voor administratieve doeleinden worden gebruikt, worden sinds 2001 ook Cabildos genoemd. Sinds de tijd van het district Metropolitan in Quito zijn dit soort parochieën ook gegroepeerd in grotere divisies die bekend staan als gemeentelijke zones (zonas municipales). Deze pasteien zijn als volgt:

Kwetsbare parochie

De rooms-katholieke archdiocese van Quito verdeelt de stad in 167 parochieën, die in 17 zones zijn gegroepeerd.

Openbaar vervoer

Bici Q station in het noorden van Quito. Bici Q is het systeem voor het delen van fietsen dat is opgezet door de gemeentelijke overheid van de stad

Het MetrobusQ-netwerk, ook bekend als "Red Integrada de Transporte Público", is het snelle bussysteem dat in Quito rijdt, en het gaat door de stad van zuid naar noord. Het is verdeeld in drie delen: de groene lijn (de centrale trolleybus, bekend als de El Trole), de rode lijn (de noordoostelijke ecovía) en de blauwe lijn (de noordwestelijke corridor centraal). Naast het snelle bussysteem zijn er veel bussen die in de stad rijden. De bussen hebben zowel een naam als een aantal, en zij hebben een vaste route. Taxi-cabines zijn allemaal geel, en ze hebben meters die het tarief laten zien. Er zijn bijna 8.800 geregistreerde taxi's.

In augustus 2012 heeft de gemeente Quito een gemeentelijk systeem voor het delen van fietsen opgezet, Bici Q genaamd.

Wegvervoer

Hoewel het openbaar vervoer de belangrijkste vorm van reizen in de stad is, met inbegrip van de taxiwagenparken die de weg voortdurend kruisen, is het gebruik van particuliere voertuigen de afgelopen tien jaar aanzienlijk toegenomen. Door de toenemende verkeerscongestie in veel gebieden waren er plannen voor de aanleg van een lichte spoorweg, die bedoeld was om het noordelijke deel van de rol te vervangen. Deze plannen zijn in 2012 uitgesloten en vervangen door de aanleg van de eerste metro-lijn (metro). Verwacht wordt dat het tegen maart 2020 operationeel zal zijn en zich zal aansluiten bij het bestaande openbaarvervoernetwerk.

Wegen, wegen en straten Omdat Quito ongeveer 40 km (25 mi) lang is en 5 km (3,1 mi) op zijn breedst, strekken de meeste belangrijke wegen van de stad zich uit van noord naar zuid. De twee belangrijkste autosnelwegen van het noordelijke deel van de stad naar het zuiden zijn Avenue Oriental (Corridor Periférico Oriental) aan de oostelijke heuvels die aan de stad grenzen, en Avenue Occidental aan de westelijke kant van de stad aan de Pichincha-vulkaan. De straat 10 de Agosto loopt ook noordwaarts naar zuid door het grootste deel van de stad, en loopt er middendoor. Het historische centrum van de stad is gebaseerd op een rasterpatroon, ondanks de heuvels, waarbij de straten Venezuela, Chili, García Moreno en Guayaquil het belangrijkste zijn.

Luchtvervoer

Mariscal Sucre International Airport

De internationale luchthaven van Mariscal Sucre fungeert als de belangrijkste luchthaven van de stad voor personenvervoer en vracht. Het vliegveld bevindt zich 18 kilometer ten oosten van het centrum van de stad in de parochie van Tababela. Het begon op 20 februari 2013 met de exploitatie van de luchthaven Old Mariscal Sucre International Airport, die 10 kilometer ten noorden van het stadscentrum ligt binnen de grenzen van de stad. De oude luchthaven werd vervangen door grote gebouwen en nachtnevel die de landing vanuit het zuiden bemoeilijkten. Het oude vliegveld is een metropolitaans park geworden.

Vervoer per spoor

Er is een spoorweg die door het zuidelijke deel van Quito loopt en door de Estación de Chimbacalle loopt. Het wordt beheerd door de Empresa de Ferrocarriles Ecuatorianos (EFE). Deze vorm van vervoer wordt tegenwoordig vooral gebruikt voor toerisme.

Subweg

Er wordt een metro-ondergrondse metro van 23 km (14 mi) (Quito Metro) gebouwd. Fase 1, die in 2013 van start ging, omvatte de bouw van stations in La Magdalena en El Labrador. Fase twee, die in 2016 is begonnen, omvat 13 extra stations, een depot en subsystemen. Het project zal naar verwachting 400.000 passagiers per dag vervoeren en 1,5 miljard dollar kosten met financiering van de Wereldbank, de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IDB), de Europese Investeringsbank (EIB) en de Ontwikkelingsbank van Latijns-Amerika (CAF) en zal naar verwachting in 2020 operationeel zijn.

Historisch centrum

De kerk van El Sagrario in het historische centrum

Quito heeft het grootste, minst-veranderde, en best-bewaarde historische centrum in Amerika. Samen met het historische centrum Kraków in Polen was dit centrum het eerste centrum dat op 18 september 1978 door de UNESCO tot werelderfgoed werd uitgeroepen. Het historische centrum van Quito ligt ten zuiden van het huidige centrum van de hoofdstad, op een oppervlakte van 320 hectare (790 hectare), en is een van de belangrijkste historische gebieden in Latijns-Amerika. Er zijn ongeveer 130 monumentale gebouwen (die een verscheidenheid aan illustratieve kunst en beeldhouwkunst vertonen, meestal religieus geïnspireerd, in een veelzijdig scala aan scholen en stijlen), en 5.000 eigendommen die zijn opgenomen in de gemeentelijke inventaris van erfgoedelementen.

Carondelet Palace

Carondelet Palace (Spaans: Palacio de Carondelet) is de zetel van de regering van de Republiek Ecuador in het historische centrum van Quito. Het paleis gaat voorbij aan de enorme openbare ruimte die bekend staat als Independence Square of Plaza Grande (koloniale naam), samen met het paleis van de aartsbisschop, het gemeentelijke paleis, het Hotel Plaza Grande en de Metropolitan Cathedraal. In het Republikeinse tijdperk hebben bijna alle presidenten (grondwettelijke, internees- en dictators) het Carondelet-paleis bestuurd. De presidentiële verblijfplaats bevindt zich op het derde niveau van het paleis, samen met de administratieve bureaus. De woning is een luxueus koloniaal appartement waarin de president en zijn gezin zich bevinden. Rafael Correa, president van 2007 tot 2017, heeft het presidentiële gebouw omgevormd tot een museum dat toegankelijk is voor iedereen die het wil bezoeken.

Basilica del Voto Nacional

Het monumentale Basilica del Voto Nacional is het belangrijkste neo-Gothische gebouw in Ecuador en een van de meest representatieve van het Amerikaanse continent. Het was ooit de grootste in de Nieuwe Wereld.

Kaas van Quito

De kathedraal van Quito is een van de grootste religieuze symbolen van spirituele waarde voor de katholieke gemeenschap in de stad. De bouw van deze kerk begon in 1562, zeventien jaar na de oprichting van de Diocese van Quito in 1545. Het kerkgebouw werd in 1806 voltooid onder leiding van Baron Héctor de Carondelet, voorzitter van de Real Audiencia.

Een van de belangrijkste gebeurtenissen in deze kathedraal was de moord op de bisschop van Quito, José Ignacio Checa y Barba, die op 30 maart 1877 tijdens de massa van Goede Vrijdag werd vergiftigd door strychnine, opgelost in de wijnen die het vernauwd hebben. De kathedraal is ook de begraafplaats van de stoffelijke resten van de grote moeras Antonio José de Sucre en van verscheidene presidenten van de republiek, alsmede van bisschoppen en priesters die in het bisdom zijn omgekomen. De kathedraal ligt ten zuiden van de Plaza de La Independencia.

Kerk van La Compañía de Jesús

De bouw van de kerk La Compañía is in 1605 van start gegaan. Het gebouw duurde 160 jaar. In 1765 werd de bouw van de gevel voltooid. Dit werd gedaan door Indianen die zorgvuldig de stenen vormden om de gevel te bouwen in de ornate Baroque stijl, in een van de mooiste voorbeelden van deze kunst in Amerika.

Kerk van San Francisco

San Francisco is de grootste van de bestaande architectonische ensembles in de historische centra van steden in Latijns-Amerika. De bouw van de kerk begon in 1550, op het land dat grenst aan de pleza waar de inheemse Amerikanen zich bezighielden met de handel in producten.

Kerk van El Sagrario

In koloniale tijden was de kerk van El Sagrario een van de grootste architectonische wonderen van Quito. De bouw is van de Italiaanse renaissance-stijl en is in de late 17e eeuw gebouwd. Het heeft een scherm dat zijn beeldhouwwerken en decoraties steunt. Deze structuur is gebouwd door Bernardo de Legarda. De centrale boog leidt tot een koepel met frescoes van bijbelse scènes met archangels. Het is gedaan door Francisco Albán. Het altarstuk is gelaagd door Legarda. Het ligt op de Calle García Moreno, bij de kathedraal.

Kerk van Santo Domingo

Hoewel ze in 1541 in Quito aankwamen, begonnen de Dominicanen hun eigen tempel te bouwen in 1580, met behulp van de plannen van Francisco Becerra, en onder zijn leiding. Het werk is in de eerste helft van de 17e eeuw afgerond. Binnen de kerk zijn waardevolle structuren, zoals het neo-Gothische hoofdaltaar. Dit werd eind negentiende eeuw door de Italiaanse Dominicanen geïnstalleerd. Het dak van de Mudéjar-kerk is voorzien van schilderijen van martelaren van de Orde van Saint Dominic. Het dak van de nave wordt gesteund door een paar-en-knokkelkader, binnenin door tracery versierd. In het museum aan de noordzijde van de onderhouder zijn er prachtige stukken van grote Quito-beeldhouwers, zoals de Saint Dominic de Guzmán van pater Carlos, de Sint-Janskruid van Caspicara en de Sint-Thomas Aquinas van Legarda. Een ander barokkenmeesterwerk dat nog steeds bestaat, is het kapel van Nuestra Señora del Rosario, een herkenbaar architectonisch icoon van Quito. Deze kapel werd gebouwd naast de kerk. De grootste broederschap in de stad Quito werd in dit kapel opgericht.

• Carondelet Palace, kantoor en huis van de presidenten van Ecuador.

• Cathedraal van Quito.

• Kerk van La Compañía de Jesús.

• Basílica del Voto Nacional.

• 

  Kerk van San Francisco.

• Binnenkant van de kerk van San Francisco.

• Zie de kerk van Santo Domingo.

• Binnenkant van de kerk van Santo Domingo.

• Chapel van de Rosary in de kerk van Santo Domingo.

• Gangotena Palace.

• Gemeentelijk paleis in het Plaza Grande.

• Plaza Grande.

• Centro de Arte Contemporáneo, Quito.

• Antiguo Hospital Militar (Centro Histórico, Quito).

• Mening van Quito uit Basílica del Voto Nacional

• Virgin van El Panecillo

• begraafplaats van San Diego, Quito

El Panecillo

Bekijk Quito van El Panecillo.

El Panecillo is een heuvel in het middenwesten van de stad op een hoogte van ongeveer 3.016 meter boven zeeniveau. Een monument voor de Maagd Mary bevindt zich boven op El Panecillo en is zichtbaar vanuit de meeste steden in Quito. In 1976 heeft de Spaanse kunstenaar Agustín de la Herrán Matorras door de religieuze orde van de Oblates opdracht gekregen om een 41 meter hoog aluminium monument te bouwen van een madonna, dat op een hoge voetstuk aan de top van Panecillo is geassembleerd. Het beeld van de Maagd op het Panecillo is een replica van een sculptuur gemaakt door Bernardo de Legarda in 1732. Dit monument heet ook Virgen de Legarda of Virgen del Panecillo.

La Mariscal

Dit moderne gebied wordt beschouwd als het entertainmentcentrum van de stad. Het is een ontmoetingsplaats voor zowel de inwoners als de toeristen. De kosmopolitische sfeer van het internet wordt tot uitdrukking gebracht in een breed scala aan culinaire, artistieke en culturele opties, en in het grote aantal hotels, inns, reisbureaus, winkels, bars en discotheken die oplichten wanneer de zon gaat branden.

Plaza Foch (La Zona)

Plaza Foch

Dit gebied wordt beschouwd als de zona van de stad. Het heeft verschillende nachtclubs en bars, en heeft een geweldige nachtelijke vibe, compleet met straatverkopers die tandvlees, sigaretten en andere kleine objecten verkopen. Plaza Foch komt van donderdag tot zaterdag zeer vaak voor en trekt toeristen uit de hele wereld. Daarom zijn de prijzen voor drank, bier en voedsel duur in vergelijking met andere plaatsen in Quito. Door zijn kleine boten en grote stoten is het meestal een voetgangersgebied.

Parks

Metropolitano

Parque Metropolitano Guanguiltagua is het grootste stadspark in Zuid-Amerika op 1.376 hectare (5.57 km²) (het centrale park van New York is 843 hectare (341 ha)). Het park bevindt zich in het noorden van Quito, op de heuvel van Bellavista achter Estadio Olímpico Atahualpa. Het park is geschikt voor mountainbiking, wandelen en rennen. Het meeste is eucalyptusbos met sporen, maar er zijn ook talrijke beeldhouwwerken te zien. Het park heeft vier plaatsen die kunnen worden gebruikt voor pendelwerk of barbecues, en het oostelijk deel heeft een beeld van Cotopaxi, Antisana en het stroomgebied van de Guayllabamba.

Bicentenario

Parque Bicentenario is het op een na grootste stadspark in Quito (dat alleen wordt overbrugd door de Parque Metropolitano), gelegen op het terrein van de Old Mariscal Sucre International Airport. Het werd geopend op 27 april 2013. Dit park heeft een oppervlakte van 200 hectare (81 ha) en ligt op 2.800 m (9.186 ft) boven het gemiddelde zeeniveau. De oude start- en landingsbaan is omgevormd tot recreatieterreinen met rijstroken voor fietsen en voetgangers. Er zijn spelstructuren en spelletjes voor kinderen. Er is ook buitenuitrusting voor lichaamsbeweging voor volwassenen. Het park bevat een door mensen gemaakte vijver en meer dan duizend bomen, veel nieuw aangeplant. Het park heeft ook cultuurtentoonstellingen en concerten in de openlucht.

La Carolina

La Carolina Park naast Amazonas Avenue

La Carolina is een park van 165,5 hectare (670.000 m²) in het centrum van de hoofdactiviteit van de Quito, begrensd door de avenues Río Amazonas, de los Shyris, Naciones Unidas, Eloy Alfaro en de la República. Dit park begon met de onteigening van de boerderij La Carolina in 1939. Het park is ontworpen door de Dirección Metropolitana de Planificación Territorial (DMPT). Paus Johannes Paulus II leidde een grote massa in het park tijdens zijn bezoek aan Ecuador in 1985. Hier is een gigantisch kruis gebouwd.

El Ejido

El Ejido is het vierde grootste park van Quito (na Metropolitan, Bicentenario en La Carolina), en het verdeelt het oude deel van de stad van het moderne. Dit park is bekend voor ambachtslieden die elke zaterdag en zondag te koop zijn, waarbij alle prijzen onderhevig zijn aan onderhandeling (dat wil zeggen, aan het onderhandelen). Lokale schilders verkopen kopieën van schilderijen van Oswaldo Guayasamín, Eduardo Kingman en Gonzalo Endara Crow. Otavaleños verkoopt traditionele zweet, pontchos, tapijten en sieraden.

Guápulo

Aan de zijkant van een klif met González Suárez Street, een van de beroemdste in Quito en aan de andere kant van de vallei en verder op afstand, de Amazone Jungle. Guápulo is een district in Quito, Ecuador, dat ook een verkiezingsparochie (parroquia electorale urbana) wordt genoemd. De parochie werd opgericht naar aanleiding van de politieke verkiezingen van oktober 2004, toen de stad werd opgesplitst in 19 stadswijken. De wijk Guápulo ligt achter Hotel Quito en loopt de wikkeling Camino de Orellana af, van González Suárez tot Calle de los Conquistadores, de hoofdweg uit Quito en de omringende buitenwijken. Vaak beschouwd als een artsachtige, boze buurt van Quito, is Guápulo thuis bij veel lokale kunstenaars en een paar hippy cafés/bars. Elk jaar op 7 september eren de guapuleños hun buurt met de Fiestas de Guápulo, een fantastische viering compleet met kostuums, parade, eten, drinken, liedjes, dans en vuurwerk.

La Alameda

De lange driehoekige La Alameda bevindt zich aan het begin van de straat van Guayaquil, waar het historische centrum begint. Het heeft een indrukwekkend monument van Simón Bolívar in de apex. Er zijn nog een aantal andere interessante monumenten in dit park. In het centrum van het park bevindt zich het waarnemingscentrum van Quito, dat in 1873 door president García Moreno werd geopend. Het wordt gebruikt voor meteorologie en astronomie. Aan de noordkant van het park bevinden zich twee siermeren, waar rowboten kunnen worden gehuurd.

La Floresta

Een van de meest iconische wijken in de stad, met een belangrijk cultureel en gastronomisch aanbod. De wijk heeft lokale en internationale restaurants, een bioscoop, kleine theaters, cafés, bars, musea en samenwerkingruimten.

TeleferiQo

TelefériQo.

De Aerial tramway Station in Cruz Loma (deel van het Pichincha-bergcomplex op ongeveer 4.000 meter (13.000 voet)). Sinds juli 2005 heeft Quito een luchttram gehad, de zogenaamde "Telefériqo", van het stadscentrum tot de heuvel die bekend staat als Cruz Loma aan de oostkant van de vulkaan van Pichincha. De rit neemt bezoekers mee naar een hoogte van ongeveer 4.100 meter (13.500 voet). Er zijn ook sporen voor wandelwerk en gebieden waar foto's van Quito gemaakt kunnen worden. Door de toegenomen hoogte en de wind op de berg is het veel koeler.

Naast de luchtweg naar Cruz Loma is het hele Telefériqo een bezoekerscentrum dat een pretpark (Vulqano Park), restaurants met fijne eetgewoonten, Go Karts, Paint Ball, winkelcentra, een uitgebreid voedselcentrum en andere attracties omvat.

Buiten de stad

Het monument in de evenaar (La Mitad del Mundo)

La Mitad del Mundo (het midden van de wereld) is een klein dorpje dat wordt beheerd door de prefectuur van de provincie Pichincha, 35 kilometer ten noorden van Quito (22 mi). Sindsdien is met behulp van Global Positioning System-technologie vastgesteld dat de werkelijke evenaar ongeveer 240 meter ten noorden van het monument ligt. In de buurt is het Intiñan Solar Museum, dat dichter bij de echte evenaar kan staan. Het Solar Museum van Intiñan biedt een demonstratie die de Coriolis-macht laat zien, die een paar meter ten zuiden van de evenaar een draaiende draairichting met de klok mee geeft, en een paar meter ten noorden een draaiende draairichting met de klok mee, maar veel wetenschappelijke bronnen beweren dat dit niet plausibel is.

Pululahua Geobotanical Reserve, die enkele mijl ten noordwesten van La Mitad del Mundo is gelegen, bevat de vulkaan Pululahua, waarvan de caldera (krater) zichtbaar is vanaf een plek die gemakkelijk bereikbaar is met de auto. Men vermoedt dat het een van de weinigen ter wereld is met menselijke inwoners.

De Quito Zoo, gelegen nabij de parochie van Guayllabamba op het platteland, bevindt zich op ongeveer 20 km (12 mi) buiten Quito, en heeft de grootste collectie inheemse fauna in Ecuador, waaronder verschillende soorten dieren die soms in Ecuador het doelwit zijn van de illegale bonthandel. De dierentuin werkt in de instandhouding en het onderwijs in Ecuador en heeft met succes de bedreigde Andes-condor gecultiveerd.

Maquipucuna Reservaat ligt in de landelijke parochie van Quito in Nanegal. Deze 14.000 hectare grote biodiversiteit regenwoud en wolkenbossen beschermen meer dan 1966 plantensoorten (10% van de Ecuadoraanse plantendiversiteit) en bijna 400 vogelsoorten. Dit reservaat, dat omgeven is door een beschermd bos van 34.000 hectare, werd in 2005 uitgeroepen tot IBA (Important Bird Area) en vormt de kern van de in 2013 aangegeven instandhoudingscorridor voor de gespectaculaire beer (Andes-beer). In het gebied bevindt zich een ecodge aan het noordeinde van het reservaat waar de gespectaculaire beer gedurende ongeveer twee maanden per jaar kan worden waargenomen.

Enkele andere natuurlijke attracties in de buurt zijn:

• Maquipucuna Reservebehoud, gemeenschapsprojecten, vogelobservatie, spectaculaire beer
• Bellavista Cloud Forest Reserve (instandhouding van het wolkenbos) en vogels die naar de brug kijken
• Cayambe - Coca-ecologische reserve
  • Thermische bronnen van Papallacta en Oyacachi
• Nationaal park Cotopaxi
• Wolkenbos van Mindo Nambillo
• Illiniza vulcano
• Pasochoa Wildlife Refuge
• Pichincha vulcano met zijn pieken Wawa Pichincha en Ruku Pichincha

Cultuur

Quito is een stad met een mix van moderne en traditionele cultuur. Er is een grote katholieke aanwezigheid in Quito; met name merkt Quito de Heilige Week op met een reeks ceremonies en rituelen die beginnen op de Palm Sunday. Op Goede Vrijdag om 12.00 uur vindt de mars van de Penitenten plaats van de kerk van San Francisco.

Centrale Universiteit van Ecuador.

Universiteiten

Volgens de Nationale Raad voor hoger onderwijs van Ecuador (CONESUP) zijn dit de universiteiten die voor 2006 in of rond Quito zijn opgericht:

Bibliotheken

Een van de oudste en belangrijkste bibliotheken in Ecuador is de Centrale Universiteitsbibliotheek in Quito. Het is opgericht in 1586 en beschikt over 170.000 volumes. Het Aurelio Espinoza Polit in Cotocollao, Casas de la Cultura en de katholieke Universiteit zijn ook belangrijke universiteiten.

Nationaal Museum van Ecuador voor collage.

• Nationaal Museum van Ecuador - Dit kunstmuseum heeft vijf beeldschermen. Elk van beide bestrijkt een andere periode, variërend van de prehistorie tot de moderne Ecuador.
• Museo de Arte Contemporaneas - in het noorden van Basilica del Voto Nacional, dit museum heeft permanente en tijdelijke tentoonstellingen. Het historische gebouw was vroeger een militair ziekenhuis en werd voor nieuwe doeleinden gerenoveerd.
• Casa del Alabado - gelegen net ten zuiden van Plaza San Francisco, dit is het nieuwste museum van de Oude Town en biedt een verzameling pre-koloniale kunst. Het gebouw is een van de oudste huizen in de stad.
• Museo de la Ciudad - een museum gewijd aan de geschiedenis van Quito. Het is net ten oosten van het Plaza de Santo Domingo gelegen en is gehuisvest in de gebouwen van het voormalige San Juan de Dios-ziekenhuis, een cultureel werelderfgoed van de UNESCO.
• La Capilla del Hombre - Een museum dat het werk van de legendarische Ecuadoraanse kunstenaar Oswaldo Guayasamín toont
• Ecuador National Museum of Medicine - een museum gewijd aan de medische geschiedenis in Quito, opgericht door Eduardo Estrella Aguirre. Estrella was in 1985 in de Archieven van de Royal Botanical Gardens in Madrid, Spanje, en ontdekte de verloren papieren en schilderijen die een van de eerste expedities naar Zuid-Amerika documenteerden. In Madrid, Spanje, heeft Estrella jarenlang gewerkt en zijn waarnemingen in het archief gedocumenteerd en heeft hij het uitgebreide werk van Juan Tafalla kunnen publiceren in een boek dat Flora Huayaquilensis heet.
• Museo Casa de Sucre - Dit museum is gewijd aan het leven van Mariscal Antonio José de Sucre, een held van de Ecuadoraanse onafhankelijkheid. De grondvloer heeft een hele reeks wapens en militaire relicten, waarvan er velen behoorden tot Sucre zelf. De tweede verdieping is hersteld tot hoe het er in Sucre's tijd zou kunnen uitzien.

Atahualpa Olympisch Stadium

Quito is de thuisbasis van twee vooraanstaande voetbalclubs in het land. De topclubs van de stad (LDU Quito, El Nacional) hebben in totaal 28 nationale kampioenschappen gewonnen, meer dan de helft van alle kampioenschappen. Deportivo Quito en Aucas waren de eerste teams die in de nationale liga speelden. Deportivo Quito was ook de eerste van de drie thuisteams die de titel won. LDU Quito is de enige club uit de hoofdstad die vier continentale titels heeft gewonnen. De andere club is Independiente del Valle, die in 2019 het CONMEBOL Sudamericana heeft gewonnen. El Nacional is het vierde team met de hoogste titel in de geschiedenis van Ecuador, met 13. América de Quito was een van de meest bekende clubs in het verleden, maar heeft onlangs in de lagere divisies gespeeld.

De professionele teams in de stad zijn:

• América de Quito
• Aucas
• Deportivo Quito
• El Nacional
• LDU Quito
• Universidad Católica

Een van de interessantere feiten van Quito is dat de stadions zich op meer dan 2.800 meter boven zeeniveau bevinden, wat de stad het speciale kenmerk en een groot voordeel geeft voor lokale teams die tegen buitenlandse teams spelen. Het is een van de redenen dat Ecuador in staat heeft gesteld om in aanmerking te komen voor de laatste twee wereldbekers.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken merkt op dat kleine diefstal het meest voorkomende criminaliteitsprobleem is waarmee toeristen in Quito worden geconfronteerd, en zegt in 2015: "De diefstal van pakjes, paarse snatching, roof, zak slashing en hotelkamers zijn de meest voorkomende soorten misdaden die tegen Amerikaanse burgers worden begaan."

• Poet Jorge Carrera Andrade (geb. 1902, Quito - d. 1978, Quito)
• Novelist Jorge Icaza (geb. 1906, Quito - d. 1978, Quito)
• Film Director Sebastián Cordero (geb. 1972, Quito)
• Painter Oswaldo Guayasamín (geb. 1919, Quito - d. 1999, Baltimore U.S.)
• Professional Footballer Christian Benitez (geb. 1 mei 1986, Quito - d. 29 juli 2013, Doha, Qatar)
• Saint Mariana de Jesús de Paredes (b.1618, Quito - d.) 1645 Quito)
• Scientist Eugenio Espejo 21 februari 1747 - d. december 1795)
• Nebraska State Chess Champion Ben Fabrikant (geb. 1981, Omaha Nebraska)
• Historian Luciano Andrade Marín (geb. Quito - d. 1972, Quito)
• Chicago politicus en gemeenschapsactivist Byron Sigcho-Lopez (geb. 7 juli 1983)
• van Cellist Teodelinda Terán Hicks (1889-1959);
• Revolutionair Manuela Saenz (geboren uit: 27 dec. 1797, Quito, Dood: 23 nov. 1856, Paita, Peru)
• Formule 2-driver Juan Manuel Correa (geboren op 9 augustus 1999, Quito)

Quito is gejumeleerd met: